قهرمانانی که در روزهای شوم کرونا «امید دانش‌آموزان» شدند

0 1 زمان تقریبی مطالعه 3 دقیقه

يکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹ – ۰۶:۰۳ قهرمانانی که در روزهای شوم کرونا «امید دانش‌آموزان» شدند

کرونا که آمد، روزهای اول خیال می‌کردیم کارمان بسیار راحت شده در خانه می‌نشینیم و به همراه بچه‌ها درس می‌خوانیم چه چیزی از این بهتر! اما به مرور زمان متوجه شدیم که با این شیوه، دغدغه‌هایمان روز به روز بیشتر می‌شود. این شیوه کم کم داشت روی زشتش را نشان می داد و ما را بیشتر در خود غرق می کرد.

خبرگزاری فارس ـ گروه تعلیم و تربیت: در کلاس درس همیشگی‌اش ایستاده بود که زنگ مدرسه به صدا درآمد، اما صدای زنگ مانند ناله جغد شومی بود که خبر از غم می‌داد. به سر درِ کلاس نگاه کرد «دوم متوسطه» روزی با شنیدن این صدا بچه ها برای خارج شدن از این در با شادی از هم پیشی می‌گرفتند اما حالا مهمان این کلاس سکوتی غم انگیز بود.

دست از تمیز کردن میز بچه‌ها کشید و پشت میزی که با پنجره‌ای بزرگ دنج ترین جا برای تدریسش بود، نشست و نظاره‌گر منظره ای شد که دیگر برایش حس و حال سابق را نداشت. تعداد دانش آموزانی که در مدرسه دیده می شد انگشت شمار بود.با احتیاط و مضطرب قدم بر می داشتند. لبخند زیبایشان زیر ماسک های رنگارنگشان دیده نمی‌شد و از هیاهوی شان خبری نبود.

نگاه از حیاطی که این روزها خیلی زود خالی می‌شد، گرفت. ماسکش را بالاتر کشید و به میز بچه ها نزدیک شد دستمال الکلی را محکم تر روی میزهای‌شان کشید انگار سعی داشت رد ویروس را برای همیشه از میزهایشان پاک کند.

شاید اگر کسی آقا معلم را در این شرایط می‌دید، تعجب می‌کرد؛ اما او تنها به فکر جان فرزندانش بود؛ دانش‌آموزانی که سالهاست شریک لحظه‌هایش هستند.

** روزهای اولیه فکرش را نمی‌کردم یک ویروس میکروسکوپی بتواند تا این حد دردسر ایجاد کند

در شرایط بحرانی کرونا هیچ چیز نتوانست مانع حضور معلمان جهادگری شود که سخت برای وضعیت مطلوب دانش‌آموزان برای تحصیل تلاش می‌کنند. «هادی روحی اصفحانی» یکی از معلمان جهادگری است که با تمام وجود سعی دارد به تحصیل دانش آموزان کمک کند تا این بیماری موجب دوری دانش‌آموزان از تحصیل و موفقیتشان نشود.

هادی روحی اصفهانی دبیر مقطع دوم متوسطه یکی از مدارس شهرستان قرچک به خبرنگار فارس گفت: روزهای اولیه فکرش را نمی‌کردم یک ویروس میکروسکوپی بتواند تا این حد دردسر ایجاد کند. انتظار داشتیم یک هفته ای مهمانمان باشد. اما این مهمان ناخوانده هنوز قصد رفتن ندارد.

روز اول خیال می‌کردیم کارمان بسیار راحت شده در خانه می‌نشینیم و به همراه بچه ها درس می‌خوانیم چه از این بهتر! اما به مرور زمان متوجه شدیم که با این شیوه دغدغه هایمان روز به روز بیشتر می‌شود. این شیوه کم کم داشت روی زشتش را نشان می داد و ما را بیشتر در خود غرق می کرد.

** اولین کاری که انجام دادیم کمک‌های مومنانه بود

روحی اصفهانی با چهره ای غرق در خاطرات گذشته، گفت: از بچگی فعالیت در بسیج را آغاز کردم و کارهای جهادگرانه را همیشه دوست داشتم بعد از اینکه معلم شدم روحیه جهادگرانه در وجودم بیشتر شد. خودم را در تمامی مشکلات مسؤول حس می‌کنم و این نه فقط در من بلکه این حس در وجود دیگر معلمان نیز سرشار است.

فرهنگیان و بسیجیان دست به دست هم، سعی کردیم اوضاع پیش آمده را سامان دهیم.اولین کاری که انجام دادیم کمک های مومنانه بود که در پنج مرحله انجام شد و تقریبا در این مرحله حدود ۲۰۰ تا بسته های معشیتی بین بچه های بی بضاعت توزیع کردیم.

بخش دیگر فعالیتمان، ضدعفونی مدارس بود که اول در مدرسه خودمان انجام شد و بعد با کمک پایگاه های بسیج دیگر توانستیم به صورت مستقیم و غیر مستقیم در مدارس دیگر نیز فعالیت کنیم.در قرچک ۱۷۰ مدرسه داریم که حلقه صالحین را در تمامشان تشکیل دادیم که به صورت مستقیم به ضدعفونی پرداختند.

در نوع غیر مستقیم تجهیز مواد مورد نیاز، دستکش و ماسک و محلول ضدعفونی را تهیه کردیم و بین دانش آموزان توزیع کردیم؛ در تهیه ماسک دو مقوله مطرح شد که یکی تولید ماسک بود و دیگری پخش ماسک. اعضای بسیج فرهنگیان در طول دو ماه به صورت شبانه روزی فعالیت می‌کردند و روزانه ۱۰ هزار ماسک تولید می‌کردیم.

** مراقبت روحی و روانی از دانش‌آموزان

در مرحله دوم موضوع تقدیر از کادر درمان، توزیع گل و روحیه دهی به کادر درمان را داشتیم که در بیمارستان های شهرستان قرچک انجام شد.

موضوع دیگر آموزش به دانش‌آموزانی بود که دسترسی به ابزار برای پیوستن به آموزش مجازی را نداشتند؛ در کنار اینکه پیگیری می‌کردیم که تلفن همراه و گوشی تهیه کنیم، معلمان به آموزش حضوری با رعایت پروتکل‌ها می پردازند.

مبحث دیگری که در حال حاضر روی آن کار می‌کنیم «پویش لبخند رضایت» است. سعی داریم در بحث پرورشی حضور پر رنگ تری داشته باشیم. این روزها دانش آموزان به مراقبت های روحی و روانی بیشتری نیاز دارند. برای این منظور کارگروه‌هایی را تشکیل دادیم تا در این حوزه فعال تر باشند و از آسیب‌های احتمالی پیشگیری کنند برای این منظور از فرهنگیانی که رشته آنها مشاوره و روانشناسی هست، استفاده کردیم تا بتوانند به دانش‌آموزان و والدین کمک کنند.

آقای روحی که مسؤول بسیج فرهنگیان شهرستان قرچک است با لبخند از روزهایی که با تدریس مجازی می‌گذراند، گفت: به واسطه مقطعی که تدریس می‌کنم با رده سنی جوانان سر و کار دارم؛ از لحاظ آشنایی با فضای مجازی و نحوه استفاده از این فضا باهم مشکلی نداریم حتی بعضی جاها آنها من را با کاربردهای پلتفرم های مجازی آشنا می‌کنند، فرصت برای درس خواندن بیشتر شده و والدین نیز می‌توانند دانش‌آموزان را کمک کنند.

اما متأسفانه اشتیاق‌ها برای درس خواندن کمتر شده و بعضی از دانش آموزان در شرایط بسیار سختی هستند.
دیگر آن تعامل دو طرفه وجود ندارد، آموزش مجازی برای ما هیچگاه جای آموزش حضوری را نمی‌گیرد. همه خسته شده‌ایم و دوست داریم به شرایط قبل این بیماری منحوس برگردیم. البته این خستگی مانع از تلاشمان نمی‌شود و فعالیت می‌کنیم تا کرونا را شکست دهیم.

انتهای پیام/