بخشی از خطبه شماره ۱۵۸ حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام با موضوع " فضل پیامبر و قرآن" که به ترجمه مرحوم دشتی نگارش شده است.
مشرق_ برخی از شارحان گفتند که حضرت امیرالمومنین علیه السلام این خطبه در شهر کوفه ایراد فرمودند.
خداوند پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ) را هنگامی فرستاد که پیامبران حضور نداشتند، و امّت ها در خواب غفلت بودند، و رشته های دوستی و انسانیّت از هم گسسته بود. پس پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ) به میان خلق آمد در حالی که کتاب های پیامبران پیشین را تصدیق کرد، و با «نوری» هدایتگر انسانها شد که همه باید از آن اطاعت نمایند، و آن، نور قرآن کریم است. از قرآن بخواهید تا سخن گوید، که هرگز سخن نمی گوید، امّا من شما را از معارف آن خبر می دهم، بدانید که در قرآن علم آینده، و حدیث روزگاران گذشته است، شفا دهنده دردهای شما، و سامان دهنده امور فردی و اجتماعی شما است.
